11 Fa izao no teny nampitondraina izay efa renareo hatramin’ ny voalohany: tsy maintsy mifankatia isika,-12 tsy mba tahaka an’ i Kaina, izay avy tamin’ ilay ratsy ka namono ny rahalahiny. Ary nahoana no namono azy izy? Satria ratsy ny asany, fa marina ny an’ ny rahalahiny.13 Aza gaga, ry rahalahy, raha halan’ izao tontolo izao ianareo.14 Fantatsika fa efa tafafindra niala tamin’ ny fahafatesana ho amin’ ny fiainana isika satria tia ny rahalahy. Izay tsy tia dia mitoetra ao amin’ ny fahafatesana ihany.15 Izay rehetra mankahala ny rahalahiny dia mpamono olona; ary fantatrareo fa tsy mba misy mpamono olona manana fiainana mandrakizay mitoetra ao anatiny.
1 JAONA 3 :11-15NY FIFANKATIAVANA
Ao amin’ny Filazantsara sy ireo Epistily telo nosoratan’i Jaona, ny fifankatiavana dia :
1-Didin’ny Tompo (and 11-12)
Fampitana ny hafatry ny Tompo tamin’ny nandidiany ny mpianatra mba hifankatia no ataon’ny Apostoly Jaona eto (Jao 15 :9-12). Eo amin’izay anjakan’ny fifankatiavana tokoa mantsy no misy fiainana sy fahavelomna. Koa didin’ny Tompo isika mba hifankatia. Eo amin’izay anjakan’ny fialonana kosa no itoeran’ny fankahalana sy ny fahafatesana. Miafara amin’ny famonoana mandrakariva ny fankahalana. Ohatra velona amin’izany ny fifandraisan’i Kaina tamin’i Abela rahalahiny.
2-Fananana fiainana avy amin’ny Tompo (and 13-15)
Izay tia no manana fiainana avy amin’ Andriamanitra ka afaka mamindra aina amin’ny hafa . Izany fitiavana hanolotra fiainana ho antsika izany no naneken’ny Tompo ho faty teo amin’ny hazo fijaliana mba hisolo heloka antsika. Tafafindra hiala amin’ny fahafatesana ho amin’ny fiainana ny olona manana fitiavana. Mitoetra ao amin’ny fahafatesana tambin’ny ota hatrany kosa ireo izay feno fankahalana satria mamono ny mpiara-belona aminy . Ota eo anatrehan’ Andriamanitra anefa ny famonoana olona amin’ny endriny mivantana na ankolaka ka fahafatesana no tambin’izany (Mat 5 :21-22; Rom 6 :23).
Fanontaniana:
Nahoana no feno fankahalana ny fon’ny olona ?
Ho an’Andriamanitra irery ihany ny voninahitra. Amen !